Επικονδυλίτιδα – Συμπτώματα και Αιτίες

Με τον όρο επικονδυλίτιδα, ή πλευρική επικονδυλίτιδα, ή αγκώνα τένις εννοούμε μια φλεγμονώδη παθολογία των τενόντων των εκτατικών μυών του αντιβράχιου που προέρχονται από το επίπεδο του αγκώνα. Δύο από τους μύες που πλήττονται περισσότερο είναι ο μικρός ακτινικός εκτατήρας του καρπού και ο κοινός εκτατήρας των δακτύλων.

Επηρεάζει συνήθως άτομα που χρησιμοποιούν τον αγκώνα τους συνεχώς ή υπερβολικά.

ΑΙΤΙΕΣ

Οι κύριες αιτίες της επικονδυλίτιδας είναι η λειτουργική υπερφόρτωση και το επαγγελματικό μικροτραύμα, αυτή η παθολογία, στην πραγματικότητα, αναπτύσσεται κυρίως μετά από επαναλαμβανόμενη χρήση του αγκώνα. Είναι συνηθισμένο να το βρίσκετε σε άτομα που ασκούν αθλητικές ή εργασιακές δραστηριότητες, ακόμη και αν δεν είναι ιδιαίτερα επώδυνες, αλλά απαιτούν επαναλαμβανόμενες κινήσεις του αγκώνα, του καρπού και του χεριού.

Οι άνθρωποι που είναι πιο επιρρεπείς στην ανάπτυξη της επιπονδυλίτιδας είναι αθλητές όπως παίκτες τένις, ξιφομάχοι, παίκτες του μπέιζμπολ ή εργαζόμενοι όπως πλινθοκτίστες, ξυλουργοί, μάγειρες, μηχανικοί, υδραυλικοί, μοδίστρες, αλλά και αυτοί που επαναλαμβάνουν απλές κινήσεις όπως η χρήση του ποντικιού και η πληκτρολόγηση. στο πληκτρολόγιο. Η αιτία της φλεγμονής στους αθλητές, καθώς και στους εργαζόμενους, μπορεί να προσδιοριστεί από λάθη στην τεχνική χειρονομία ή από τη χρήση ακατάλληλων εργαλείων και εξοπλισμού.

ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ

• Πόνος στο πλευρικό επόνδυλο του αγκώνα, συνήθως ακτινοβολεί στο αντιβράχιο και στο χέρι, τόσο κατά την κίνηση όσο και κατά την ψηλάφηση. • Προοδευτική υποστίαση: αδυναμία των μυών του αντιβραχίου, σε σημείο δυσκολίας ακόμη και σε απλές καθημερινές δραστηριότητες, όπως το να γυρίζεις ένα κλειδί.

• Οίδημα και πόνος πίεσης στην πλευρική περιοχή του αγκώνα.

ΔΙΑΓΝΩΣΗ

Κατά τη διάρκεια της ειδικής επίσκεψης, ο ορθοπεδικός γιατρός ή ο φυσιολόγος, μέσω αναισθησίας, ψηλάφησης, κλινικής παρατήρησης και ειδικών εξετάσεων, είναι σε θέση να κάνει τη σωστή διάγνωση. Ο ειδικός μπορεί να αποφασίσει να χρησιμοποιήσει οργανικές δοκιμές για να επιβεβαιώσει ή να αποκλείσει άλλες παθολογίες.

ΘΕΡΑΠΕΙΑ

Στην οξεία φάση, ο στόχος είναι η μείωση του πόνου μέσω της ξεκούρασης, με τη βοήθεια ενός νυχτερινού στηρίγματος για να διατηρούνται οι τένοντες σε κατάσταση φόρτωσης, μειώνοντας τις δραστηριότητες που απαιτούν παρατεταμένες στάσεις στον καρπό και την επέκταση των δακτύλων, τροποποιώντας εσφαλμένες χειρονομίες και μείωση τις συνεχείς κινήσεις επέκτασης κάμψης του αγκώνα. Η εφαρμογή πάγου πολλές φορές την ημέρα μπορεί να βοηθήσει στη μείωση της φλεγμονής, μαζί με τη χρήση αντιφλεγμονωδών φαρμάκων και κρυοθεραπείας.

Εάν συνεχιστεί η φλεγμονή και ο πόνος, οι καταλληλότερες θεραπείες για την αντιμετώπισή τους είναι η τεραθεραπεία, το λέιζερ, ο υπέρηχος ή η ιοντοφόρηση με αντιφλεγμονώδη φάρμακα και τα κύματα σοκ εάν ο πόνος επιμένει. Είναι σημαντικό να μειωθεί η φλεγμονή, καθώς εάν δεν αντιμετωπιστεί σωστά, η επιπονδυλίτιδα επιδεινώνεται με την πάροδο του χρόνου.

Εκτός από τη μείωση του πόνου, θα είναι απαραίτητο να τον ελέγξετε μέσω συνεδριών κινητικής αποκατάστασης. απαραίτητη για την κινητοποίηση του αγκώνα πραγματοποιώντας σωστές ασκήσεις τεντώματος των προσβεβλημένων μυών και ενδυνάμωση των μυών για την πρόληψη περαιτέρω φλεγμονής.

Κατά τη διάρκεια της άσκησης της δραστηριότητας μπορεί να είναι χρήσιμο να χρησιμοποιήσετε ένα ειδικό στήριγμα που δημιουργεί συμπίεση στη μυοτεντιδική ένωση, μειώνοντας την ένταση των μυών. Ένα επιπλέον μέσο για την καταπολέμηση του επίμονου πόνου μπορεί να είναι τοπικές διεισδύσεις κορτιζόνης που πραγματοποιούνται από εξειδικευμένο ορθοπεδικό. Η χειρουργική θεραπεία είναι απαραίτητη μόνο εάν ο πόνος επιμένει για μεγάλο χρονικό διάστημα παρά την ιατρική και φυσική θεραπεία.